całonocny

całonocny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌt͡sawɔ̃ˈnɔt͡snɨ], AS: [cau̯õnocny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trwający całą noc

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	całonocny		całonocna	całonocne	całonocni	całonocne
dopełniacz	całonocnego		całonocnej	całonocnego	całonocnych
celownik	całonocnemu		całonocnej	całonocnemu	całonocnym
biernik	całonocnego	całonocny	całonocną	całonocne	całonocnych	całonocne
narzędnik	całonocnym		całonocną	całonocnym	całonocnymi
miejscownik	całonocnym		całonocnej	całonocnym	całonocnych
wołacz	całonocny		całonocna	całonocne	całonocni	całonocne

przykłady:

(1.1) Panowie i pani wracają właśnie z balu po całonocnej hulance.

składnia:

kolokacje:

(1.1) całonocny bal • całonocna hulanka / impreza / modlitwa / zabawa • całonocne czuwanie / obrady

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nightlong
• bułgarski: (1.1) всенощен
• niemiecki: (1.1) ganznächtlich
• nowogrecki: (1.1) ολονύχτιος, ολονύκτιος
• słowacki: (1.1) celonočný

źródła: