całkowalny
całkowalny (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌʦ̑awkɔˈvalnɨ], AS: [cau̯kovalny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: cał•kowal•ny[1]
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) mat. dający się scałkować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik całkowalny całkowalna całkowalne całkowalni całkowalne dopełniacz całkowalnego całkowalnej całkowalnego całkowalnych celownik całkowalnemu całkowalnej całkowalnemu całkowalnym biernik całkowalnego całkowalny całkowalną całkowalne całkowalnych całkowalne narzędnik całkowalnym całkowalną całkowalnym całkowalnymi miejscownik całkowalnym całkowalnej całkowalnym całkowalnych wołacz całkowalny całkowalna całkowalne całkowalni całkowalne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) funkcja całkowalna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. całka ż, całkowanie n, scałkowanie n, całkowalność ż
- czas. całkować ndk., scałkować dk.
- przym. całkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) integrable
- hiszpański: (1.1) integrable
- źródła:
- ↑ Hasło „całkowalny” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.