całkowalny

całkowalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌt͡sawkɔˈvalnɨ], AS: [cau̯kovalny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

podział przy przenoszeniu wyrazu: cał•kowal•ny

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mat. dający się scałkować

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	całkowalny		całkowalna	całkowalne	całkowalni	całkowalne
dopełniacz	całkowalnego		całkowalnej	całkowalnego	całkowalnych
celownik	całkowalnemu		całkowalnej	całkowalnemu	całkowalnym
biernik	całkowalnego	całkowalny	całkowalną	całkowalne	całkowalnych	całkowalne
narzędnik	całkowalnym		całkowalną	całkowalnym	całkowalnymi
miejscownik	całkowalnym		całkowalnej	całkowalnym	całkowalnych
wołacz	całkowalny		całkowalna	całkowalne	całkowalni	całkowalne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) funkcja całkowalna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. całka ż, całkowanie n, scałkowanie n, całkowalność ż

czas. całkować ndk., scałkować dk.

przym. całkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) integrable
• hiszpański: (1.1) integrable
• łaciński: (1.1) integrābilis

źródła: