bystrość

bystrość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prędkość, szybkość

(1.2) szybkość orientacji, inteligencja, żywość umysłu

(1.3) czułość wzroku lub (rzadziej) słuchu

odmiana:

(1.1-3) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bystrość
dopełniacz	bystrości
celownik	bystrości
biernik	bystrość
narzędnik	bystrością
miejscownik	bystrości
wołacz	bystrości

przykłady:

(1.1) (…) miał wielką bystrość w chwytaniu i demaskowaniu podłości, kryjącej się pod maską filantropii, patryotyzmu, religii (…)

(1.2) Zaufawszy swojej znakomitej bystrości, pogardził radami przyjaciół i omal nie przypłacił tego życiem (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prędkość, szybkość

(1.2) inteligencja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bystry

przysł. bystro

rzecz. bystrzak mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rapidity, swiftness; (1.2) astuteness; (1.3) wzroku: sharpness, słuchu: keenness
• białoruski: (1.1) хуткасць ż, скорасць ż; (1.2) праніклівасць ż
• hiszpański: (1.1) rapidez ż; (1.3) agudeza ż
• łaciński: (1.2) subtilitas ż
• niemiecki: (1.1) Schnelligkeit ż; (1.2) Scharfsinn m, Pfiffigkeit ż; (1.3) Schärfe ż, Sensibilität ż

źródła: