być na wylocie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɨʨ̑ ˌna‿vɨˈlɔʨ̑ɛ], AS[być na‿vyloće], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.wym. warsz.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) pot. mieć wkrótce opuścić jakieś miejsce, wyjechać, wyjść[1]
(1.2) pot. być na wypowiedzeniu, przestawać pełnić jakieś stanowisko
odmiana:
(1.1-2) zob. być, „na wylocie” nieodm.
przykłady:
(1.2) Dostałem wypowiedzenie i jestem na wylocie, a na moje miejsce wejdzie jakiś ważniak z Warszawy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „być na wylocie” w: Piotr Müldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Świat Książki, Warszawa 2003, ISBN 83-7311-734-2, s. 901.