buzuki

buzuki (język polski)

buzuki (1.1)

buzuki (1.2)

wymowa:

IPA: [buˈzuci], AS: [buzuḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. grecki instrument strunowy szarpany

(1.2) muz. irlandzki instrument strunowy szarpany

(1.3) choreogr. grecki taniec

odmiana:

(1.1-3) nieodm.

przykłady:

(1.1) Krzysztof umie grać na buzuki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.gr. μπουζούκι < tur. bozuk

uwagi:

zob. też buzuki w Wikipedii

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bouzouki; (1.2) bouzouki; (1.3) bouzouki
• bułgarski: (1.1) бузуки n
• francuski: (1.1) bouzouki m
• niemiecki: (1.1) Bouzouki ż
• nowogrecki: (1.1) μπουζούκι n; (1.3) μπουζούκι n
• turecki: (1.1) buzuki
• włoski: (1.1) bouzouki m

źródła: