bursztynnik (język polski) edytuj

 
bursztynnik (1.1)
wymowa:
IPA[burˈʃtɨ̃ɲːik], AS[buršt•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzemieślnik, który obrabia bursztyny; zob. też bursztynnik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bursztyniarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bursztyn m, bursztynek m, bursztyniarstwo n, bursztyniarz m, bursztyniarnia ż, bursztynnictwo n, bursztynówka ż, bursztynka ż, bursztynkowate nmos, bursztynian m, Bursztyn m
przym. bursztynowy, bursztyniarski, bursztynniczy, bursztynny
przysł. bursztynowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bursztyn + -nik
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła: