burkliwość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest burkliwe; cecha tych, którzy burkliwi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) burkliwość + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) małomówność, milczkowatość, milkliwość, mrukliwość, mrukowatość
antonimy:
(1.1) gadatliwość
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. burczenie n
czas. burczeć ndk.
przym. burkliwy
przysł. burkliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. burkliwy + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: małomówność
źródła: