burk (język szwedzki) edytuj

 
burk (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) puszka[1]
(1.2) słoik[1]
odmiana:
(1.1-2) en burk, burken, burkar, burkarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) burköppnarekonservburkölburk
(1.2) klisterburkkonservburksenapsburk
synonimy:
(1.2) glasburk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 79.