buraczek

buraczek (język polski)

buraczki (1.2)

wymowa:

IPA: [buˈraʧ̑ɛk], AS: [buraček] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od burak

(1.2) mały burak

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buraczek	buraczki
dopełniacz	buraczka	buraczków
celownik	buraczkowi	buraczkom
biernik	buraczek	buraczki
narzędnik	buraczkiem	buraczkami
miejscownik	buraczku	buraczkach
wołacz	buraczku	buraczki

przykłady:

(1.1) Dorzuć do barszczu jeszcze ze dwa buraczki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zając w buraczkach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. burak

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. burak + -ek

uwagi:

por. buraczki

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: burak

• białoruski: (1.1) бурачок m; (1.2) бурачок m

źródła: