burżuj

burżuj (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈburʒuj], AS: [buržui ̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. człowiek należący do burżuazji

(1.2) przen. pogard. bogacz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	burżuj	burżuje
dopełniacz	burżuja	burżujów
celownik	burżujowi	burżujom
biernik	burżuja	burżujów
narzędnik	burżujem	burżujami
miejscownik	burżuju	burżujach
wołacz	burżuju	burżuje

przykłady:

(1.2) Patrz, jaki burżuj się z niego zrobił: co miesiąc nową komórkę do szkoły przynosi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kapitalista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) drobnomieszczanin

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. burżujstwo n, burżuazja ż, burżua m

forma żeńska burżujka ż

przym. burżuazyjny, burżujski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. буржуй (buržuj) < franc. bourgeois → mieszczanin

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) буржуй m
• bułgarski: (1.1) буржоа m
• duński: (1.1) burgøjser w
• interlingua: (1.1) burgese
• karpatorusiński: (1.1) буржуй m
• niemiecki: (1.1) Bourgeois m
• rosyjski: (1.1) буржуй m
• ukraiński: (1.1) буржуй m

źródła: