buntowniczo

buntowniczo (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób buntowniczy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bunt m, buntownik m, buntowanie n, buntowniczość ż

czas. buntować ndk., zbuntować dk.

przym. buntowniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) riotously

źródła: