bunden (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany (np. przysięgą), przywiązany (np. do matki), skrępowany, przykuty (np. do łóżka)
(1.2) o książce oprawiony, oprawny

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przeszły bierny (perfektparticip) od binda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beroende
(1.2) inbunden
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bundenhet
przym. obunden
związki frazeologiczne:
fraza rzeczownikowa bunden formbunden poesibunden versbundet kapital
złożenie przymiotnikowe bakbunden, fastbunden, ihopbunden, inbunden, lagbunden, regelbunden, sammanbunden
etymologia:
uwagi:
źródła: