bumelantka

bumelantka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbũmɛˈlãntka], AS: [bũmelãntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pracownica zaniedbująca pracę poprzez nieprzychodzenie do niej lub marnowanie czasu w pracy na pozapracowe czynności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bumelantka	bumelantki
dopełniacz	bumelantki	bumelantek
celownik	bumelantce	bumelantkom
biernik	bumelantkę	bumelantki
narzędnik	bumelantką	bumelantkami
miejscownik	bumelantce	bumelantkach
wołacz	bumelantko	bumelantki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bumelanctwo n, bumelka ż, bumelowanie n

forma męska bumelant m

czas. bumelować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: