bulgotać (język polski) edytuj

woda bulgocze (1.1)
cietrzew bulgocze (1.3)
wymowa:
IPA[bulˈɡɔtaʨ̑], AS[bulgotać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zabulgotać)

(1.1) o płynach: wydawać dźwięki przy przelewaniu się lub gotowaniu[1]
(1.2) pot. mówić coś niezrozumiale niskim głosem[1]
(1.3) łow. o cietrzewiach: wydawać charakterystyczny głos w czasie toków[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IX; bulgocze / bulgoce[2][3][4]; lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bulgotanie n, zabulgotanie n, bulgot m
czas. zabulgotać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „bulgotać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „bulgotać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „bulgotać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „bulgotać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.