bujać w obłokach (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbujäʥ̑ v‿ɔbˈwɔkax], AS[bui ̯äʒ́ v‿obu̯okaχ], zjawiska fonetyczne: podw. art.udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl. ?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) zamyślić się, rozmarzyć
(1.2) nie liczyć się z realiami, fantazjować[1]
odmiana:
(1.1-2) zob. bujać, „w obłokach” nieodm.
przykłady:
(1.1) Przestań bujać w obłokach i skup się na sprawie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1) mieć głowę w chmurach, myśleć o niebieskich migdałach
(1.2) budować zamki na lodzie, stawiać zamki na lodzie, budować zamki na piasku, stawiać zamki na piasku
antonimy:
(1.2) stąpać twardo po ziemi, stąpać mocno po ziemi, chodzić twardo po ziemi, chodzić mocno po ziemi
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 461