budowniczy
budowniczy (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która zajmuje się budowaniem, wznoszeniem budynków, budowli, infrastruktury
- (1.2) osoba, która powoduje powstawanie czegoś
przymiotnik relacyjny
- (2.1) związany z budownictwem, dotyczący budownictwa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik budowniczy budowniczy / budowniczowie[1] dopełniacz budowniczego budowniczych celownik budowniczemu budowniczym biernik budowniczego budowniczych narzędnik budowniczym budowniczymi miejscownik budowniczym budowniczych wołacz budowniczy budowniczy / budowniczowie[1] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik budowniczy budownicza budownicze budowniczy budownicze dopełniacz budowniczego budowniczej budowniczego budowniczych celownik budowniczemu budowniczej budowniczemu budowniczym biernik budowniczego budowniczy budowniczą budownicze budowniczych budownicze narzędnik budowniczym budowniczą budowniczym budowniczymi miejscownik budowniczym budowniczej budowniczym budowniczych wołacz budowniczy budownicza budownicze budowniczy budownicze nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Florian Kowalewski był budowniczym, który pracował przy montażu mostów, m.in.: w Wilnie przez Wilię, Grodnie przez Niemen, Warszawie przez Wisłę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) budowniczy domu / supermarketu / mostu / autostrady / placu zabaw / …
- (1.2) budowniczy Polski Ludowej / socjalizmu / Ameryki / łodzi / …
- synonimy:
- (1.1) budowlaniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) konstruktor
- (1.2) twórca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. budowlaniec m, budowanie n, budowa ż, budowla ż, budowlany m, wybudowanie n, zbudowanie n, budownictwo n, przebudowywanie n, przebudowanie n, budowlanka ż, budynek m
- czas. budować ndk., wybudować dk., zbudować dk., przebudowywać ndk., przebudować dk.
- przym. budowlany, budujący
- przysł. budująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) constructor, builder
- arabski: (1.1) بناء m, بان m, معمار m
- białoruski: (1.1) будаўнік m; (1.2) будаўнік m
- czeski: (1.1) budovatel
- esperanto: (1.1) konstruisto, konstruanto
- estoński: (1.1) ehitaja
- francuski: (1.1) bâtisseur m
- hebrajski: (1.1) בנאי m
- interlingua: (1.1) constructor
- litewski: (1.1) statybininkas m
- niderlandzki: (1.1) bouwer m
- rosyjski: (1.1) строитель m; (1.2) строитель m
- slovio: (1.1) budovitel, budovnik
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) строитєль m, зиждитєль m
- ukraiński: (1.1) будівничий m; (1.2) будівничий m
- włoski: (1.1) edificatore m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „budowniczy” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.