Wikisłownik

budka telefoniczna

budka telefoniczna (język polski)

edytuj
 
angielska budka telefoniczna (1.1)
 
polska budka telefoniczna (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbutka ˌtɛlɛfɔ̃ˈɲit͡ʃna], AS: [butka telefõńična], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
​?/i ​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) telekom. niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym; zob. też budka telefoniczna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbudka telefonicznabudki telefoniczne
dopełniaczbudki telefonicznejbudek telefonicznych
celownikbudce telefonicznejbudkom telefonicznym
biernikbudkę telefonicznąbudki telefoniczne
narzędnikbudką telefonicznąbudkami telefonicznymi
miejscownikbudce telefonicznejbudkach telefonicznych
wołaczbudko telefonicznabudki telefoniczne
przykłady:
(1.1) Do korzystania z budki telefonicznej potrzebna jest karta telefoniczna.
(1.1) Gwałtowny rozwój telefonii komórkowej sprawił, że współcześnie prawie nikt nie korzysta z budek telefonicznych.
(1.1) W 2017 roku wszystkie budki telefoniczne zniknęły z polskich ulic.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzwonić / korzystać z budki telefonicznej • używać budki telefonicznej
synonimy:
(1.1) kabina telefoniczna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) półkabina telefoniczna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=budka_telefoniczna&oldid=8473125”