buczek
buczek (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) dendr. zdrobn. mały buk[1]
- (1.2) dendr. kij bukowy[1]
- (1.3) techn. sygnalizator wytwarzający buczący dźwięk[2]
- (1.4) techn. gwizdek fabryczny, syrena[3]
- (1.5) telekom. silny sygnał dźwiękowy w urządzeniach telefonii automatycznej, alarmujący abonenta, który pomyłkowo nie odłożył słuchawki[3]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik buczek buczki dopełniacz buczka buczków celownik buczkowi buczkom biernik buczek buczki narzędnik buczkiem buczkami miejscownik buczku buczkach wołacz buczku buczki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-2)
- (1.2-5)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) hooter
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „buczek I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „buczek” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „buczek II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
