bucik (język polski) edytuj

 
buciki (1.2)
wymowa:
IPA[ˈbuʨ̑ik], AS[bućik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od but
(1.2) mały but
(1.3) but o krótkiej sznurowanej lub zapinanej cholewce
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Poprawiła włosy, bluzkę, wysunęła bucik w taki sposób, żeby go pan redaktor spostrzegł od razu i nie odprawił z kwitkiem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. but m, bucior mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. but + -ik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: but
źródła:
  1. Stefan Żeromski, Dzieje grzechu/Tom I