bubulcus

bubulcus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pasterz, pastuch

(1.2) oracz

(1.3) wieśniak, chłop

odmiana:

(1) bubulc|us, ~i (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bubulcus	bubulcī
dopełniacz	bubulcī	bubulcōrum
celownik	bubulcō	bubulcīs
biernik	bubulcum	bubulcōs
ablatyw	bubulcō	bubulcīs
wołacz	bubulce	bubulcī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bos m/ż, bovicidium n, bovile n, bubalus m, bubile n, bovile n, Bubona ż, bubsequa m, bubula ż

przym. bovarius, bovillus, bubulus

przysł. bovatim

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bubulus

uwagi:

źródła: