brzusiec

brzusiec (język polski)

brzusiec (1.2) amfory

wymowa:

IPA: [ˈbʒuɕɛʦ̑], AS: [bžuśec], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. skupienie włókien mięśniowych, część kurczliwa mięśnia; zob. też brzusiec w Wikipedii

(1.2) szt. najważniejsza i największa część naczynia, nierzadko ozdabiana malowidłami

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brzusiec	brzuśce
dopełniacz	brzuśca	brzuśców
celownik	brzuścowi	brzuścom
biernik	brzusiec	brzuśce
narzędnik	brzuścem	brzuścami
miejscownik	brzuścu	brzuścach
wołacz	brzuścu	brzuśce

przykłady:

(1.1) Ile brzuśców ma mięsień zginacz długi palców stóp?

(1.2) Znaleziona waza zawierała wyryte na brzuścu sceny kamasutry.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) głowa mięśnia

antonimy:

(1.1) ścięgno

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzuch mrz, brzusio n, brzuszek mrz, brzuchal mos/mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. brzuch + -ec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) belly
• łaciński: (1.1) venter m
• rosyjski: (1.2) тулово n

źródła: