brzechwa
brzechwa (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈbʒɛxfa], AS: [bžeχfa], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) lotn. tylna część bomby lotniczej lub samolotu, stabilizująca lot; zob. też brzechwa w Wikipedii
- (1.2) książk. środkowa, drewniana część strzały; promień; zob. też brzechwa w Encyklopedii staropolskiej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brzechwa brzechwy dopełniacz brzechwy brzechw[1] celownik brzechwie brzechwom biernik brzechwę brzechwy narzędnik brzechwą brzechwami miejscownik brzechwie brzechwach wołacz brzechwo brzechwy
- przykłady:
- (1.2) Obaczcie, już nie tylko żeleźce, ale i brzechwa całkiem mu się schowała pod łopatką[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) statecznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „brzechwa” w: Mieczysław Szymczak (red.), Słownik ortograficzny je̜zyka polskiego PWN wraz z zasadami pisowni i interpunkcji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11882-2, s. 244.
- ↑ H. Sienkiewicz: Krzyżacy