brylanty (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbrɨlãnt], AS[brylãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jubil. oszlifowany diament; zob. też brylant w Wikipedii
(1.2) przen. ktoś lub coś bardzo wartościowego, cennego
(1.3) druk. typogr. w systemie miar typograficznych Didota stopień pisma odpowiadający trzem punktom (1,1277 mm)[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kupiłem narzeczonej pierścionek z brylantem.
(1.2) W znanym klubie sportowym grają tylko prawdziwe brylanty.
(1.3) Brylant jest za mały, lepiej napiszmy to petitem, albo nawet większym pismem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) klejnot, as, śmietanka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) diament
hiponimy:
(1.1) koh-i-noor
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. brylancik m
czas. brylantować ndk., wybrylantować dk.
przym. brylantowy
przysł. brylantowo
związki frazeologiczne:
brylant czystej wodybrylant świeci i w popiele
etymologia:
(1.1) franc. brillant
(1.2) z (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Didot” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.