Podobna pisownia Podobna pisownia: brusič

brusić (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) ostrzyć brusem[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) ostrzyć[2]
(1.3) daw. gw. (Śląsk Cieszyński) dokuczać, drażnić[3]
odmiana:
(1.1) [4] koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. brus mrz
czas. nabrusić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostrzyć
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dokuczać
źródła:
  1.   Hasło „brusić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 66.
  3. E. Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 23.
  4. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.