bruciatore

bruciatore (język włoski)

bruciatore (1.1) di una cucina a gas

wymowa:

IPA: /bru.ʧa.ˈto.re/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. palnik

odmiana:

(1.1) lp bruciatore; lm bruciatori

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bruciacchiatura ż, bruciaglia ż, bruciamento m, bruciata ż, bruciaticcio m, bruciato m, bruciatorista m ż, bruciatura ż, brucio m, brucione m, bruciore m

czas. bruciacchiare, bruciare, bruciarsi

przym. brucente, bruciabile, bruciante, bruciaticcio, bruciato

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. bruciare + -tore

uwagi:

źródła: