brouk

brouk (język czeski)

brouk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ent. chrząszcz

(1.2) mruk, milczek

(1.3) małe dziecko

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brouk	brouci
dopełniacz	brouka	brouků
celownik	broukovi / brouku	broukům
biernik	brouka	brouky
wołacz	brouku	brouci
miejscownik	broukovi / brouku	broucích
narzędnik	broukem	brouky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Janusz Siatkowski, Mieczysław Basaj, Słownik czesko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1991