bronco

bronco (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) amer. nieujarzmiony koń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronco (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbɾoŋ.ko]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o głosie: ochrypły, chrapliwy, zgrzytliwy

(1.2) o dźwięku: ostry, przenikliwy, przeraźliwy

(1.3) o metalach: kruchy, łamliwy

(1.4) o surowcach: surowy, nieobrobiony, nieprzetworzony

(1.5) o charakterze: szorstki, surowy, bezwzględny

(1.6) (Meksyk) o koniach: nieujeżdżony

odmiana:

(1) lp bronco m, bronca ż; lm broncos m, broncas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ronco, grave

(1.2) desagradable, áspero

(1.3) quebradizo

(1.4) basto, tosco

(1.5) duro, rudo

(1.6) indomado

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. abroncar, abroncarse

rzecz. bronca ż, bronquedad ż, bronquina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. *bruncus < łac. broccus + truncus → ostry przedmiot + pień

uwagi:

źródła:

bronco (język włoski)

wymowa:

IPA: /'bron.ko/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. oskrzele

odmiana:

(1.1) lp bronco; lm bronchi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bronchite ż

przym. bronchiale

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. bronchus

uwagi:

źródła: