brokat

brokat (język polski)

brokat (1.1)

brokat (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔkat], AS: [brokat]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) połyskliwe drobinki używane m.in. do zdobienia przedmiotów oraz do produkcji kosmetyków upiększających; zob. też brokat (ozdoba) w Wikipedii

(1.2) włók. kraw. jedwabna tkanina z wypukłym, wzorem, przetykana złotą lub srebrną nicią; zob. też brokat (tkanina) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brokat	brokaty
dopełniacz	brokatu	brokatów
celownik	brokatowi	brokatom
biernik	brokat	brokaty
narzędnik	brokatem	brokatami
miejscownik	brokacie	brokatach
wołacz	brokacie	brokaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. brokatowy

rzecz. brokacik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też brokat w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) glitter; (1.2) brocade
• bułgarski: (1.2) брокат m
• czeski: (1.2) brokát m
• niemiecki: (1.1) Glitter m; (1.2) Brokat m
• słowacki: (1.2) brokát m
• włoski: (1.1) glitter m; (1.2) broccato m

źródła: