brodziec

brodziec (język polski)

brodziec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔʥ̑ɛʦ̑], AS: [broʒ́ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak z rodziny bekasowatych rodzaju Tringa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brodziec	brodźce
dopełniacz	brodźca	brodźców
celownik	brodźcowi	brodźcom
biernik	brodźca	brodźce
narzędnik	brodźcem	brodźcami
miejscownik	brodźcu	brodźcach
wołacz	brodźcu	brodźce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) brodziec śniady, brodziec pławny, kwokacz, krwawodziób, łęczak, samotnik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) tringo
• kaszubski: (1.1) błotnik m, szlapnik m
• kazachski: (1.1) балшықшы

źródła: