broń chemiczna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbrɔ̃ɲ xɛ̃ˈmʲiʧ̑na], AS[brõń χẽmʹična], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. broń masowego rażenia wykorzystująca trujące związki chemiczne; zob. też broń chemiczna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Po zakończeniu II wojny światowej specjalnie powołana komisja, w skład której weszli przedstawiciele USA, Wielkiej Brytanii i b. ZSRR, podjęła decyzję o ukryciu przejętych przez ich wojska pozostałości niemieckiej broni chemicznej na dnie morza[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bojowy środek trujący, bojowy środek pomocniczy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Konopacki, Bomba z opóźnionym zapłonem, „Dziennik Bałtycki”, 1998-09-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.