brneński
brneński (język polski) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brneński brneńska brneńskie brneńscy brneńskie dopełniacz brneńskiego brneńskiej brneńskiego brneńskich celownik brneńskiemu brneńskiej brneńskiemu brneńskim biernik brneńskiego brneński brneńską brneńskie brneńskich brneńskie narzędnik brneńskim brneńską brneńskim brneńskimi miejscownik brneńskim brneńskiej brneńskim brneńskich wołacz brneński brneńska brneńskie brneńscy brneńskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Na cześć skutecznej obrony w 1653 roku w każdym brneńskim kościele wisi obraz Matki Bożej (…)[2]
- (1.1) Brno jest pełne lokalnych patriotów, którzy dumni są z tego, że potrafią mówić brneńską hantyrką (dialektem)[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brneński hantec • Targi Brneńskie • starobrneński • ziemia brneńska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) брнянскі
- czeski: (1.1) brněnský
- łaciński: (1.1) brunensis
- niemiecki: (1.1) Brünner
- rosyjski: (1.1) брнянский
- słowacki: (1.1) brniansky, pot. brnenský
- źródła:
- ↑
Hasło „brneński” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Michał Jankowiak, Miasto z krokodylem udającym smoka CZECHY, „Polska Głos Wielkopolski”, 2006-12-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Andrzej Krawczyk, Czechy: 13 miejsc, nie licząc Pragi, które warto zobaczyć, „Polityka nr 2612”, 2007-07-14, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
