brist (język szwedzki) edytuj

wymowa:
IPA[bris:t] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) brak[1]
(1.2) niedostatek, niedobór[1]
(1.3) deficyt[1]
(1.4) usterka, wada[1]
odmiana:
(1.1-4) en brist, bristen, brister, bristerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) blodbristbostadsbristsömnbrist
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 74.