brennend

brennend (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbʁɛnənt]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) płonący, palący

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens) czasownika brennen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der brennende ein brennender brennender	die brennende eine brennende brennende	das brennende ein brennendes brennendes	die brennenden brennenden brennende
Gen.	słaba mieszana mocna	des brennenden eines brennenden brennenden	der brennenden einer brennenden brennender	des brennenden eines brennenden brennenden	der brennenden brennenden brennender
Dat.	słaba mieszana mocna	dem brennenden einem brennenden brennendem	der brennenden einer brennenden brennender	dem brennenden einem brennenden brennendem	den brennenden brennenden brennenden
Akk.	słaba mieszana mocna	den brennenden einen brennenden brennenden	die brennende eine brennende brennende	das brennende ein brennendes brennendes	die brennenden brennenden brennende
nie stopniuje się

(2.1) zob. brennen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brennbarkeit ż, Brennen n, Brand m, Brennerei ż, Brenner m, Brennerin ż

czas. brennen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: