braunsztyn

braunsztyn (język polski) edytuj

braunsztyn (1.1)

wymowa:: IPA: [ˈbrawn͇ʃtɨ̃n], AS: [brau̯ṇštỹn], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• u → ł

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. dwutlenek manganu występujący w przyrodzie w postaci piroluzytu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: niem. Braunstein^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=braunsztyn&oldid=7270602”