brandzel

brandzel (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [ˈbrãnʣ̑ɛl], AS: [brãnʒel], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) obuw. skórzane, wewnętrzne połączenie wierzchu buta z jego spodem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. brandzlowy; czas. branzlować

związki frazeologiczne:

etymologia:: niem. Brandsohle^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brandzel&oldid=8340716”