bramować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[brãˈmɔvaʨ̑], AS[brãmovać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) otaczać brzegi lamówką
(1.2) st.pol. ozdabiać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bramowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
od daw. bram, brama (listwa, lamówka) z niem. Brame (brzeg, skraj)[1], niem. verbrämen[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.
  2.   Hasło „bram” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.