brajtszwanc (język polski) edytuj

 
brajtszwance (1.2)
wymowa:
IPA[ˈbrajṭʃfãnʦ̑], AS[brai ̯ṭšfãnc], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) skóra na futro z jagnięcia karakuła urodzonego przedwcześnie lub niedonoszonego
(1.2) brajtszwancefutro z brajtszwanców (1.1)
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Breitschwanz[1]
uwagi:
(1.2) por. karakuły
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.