brænde

brænde (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈbʁanə] • Dania: [ˈbränə]

znaczenia:

czasownik

(1.1) płonąć

(1.2) spalać

(1.3) med. poparzyć

(1.4) wypalać, przepalać

(1.5) sport. zmarnować (np. szansę na strzelenie gola)

(1.6) pot. zmarnować (np. pieniądze)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) drewno opałowe

odmiana:

(1) at brænde, brænder, brændte, brændt

(2) (et) brænde, brændet, blm

przykłady:

(1.1) Barcelona brænder for fjerde dag i træk. → Barcelona płonie czwarty dzień z rzędu.

(1.1) En rasende pøbel bevæbnet med grebe og brændende fakler angreb og ødelagde de spedalskes lejr. → Rozwścieczony motłoch, uzbrojony w widły i płonące pochodnie, zaatakował i zniszczył obóz trędowatych.

(1.2) Alle malerierne af nøgne mennesker i vores land er blevet brændt. → Wszystkie obrazy nagich ludzi w naszym kraju zostały spalone.

(1.3) En 14-årig pige brændte drengen på hænderne med en cigaret. → 14-letnia dziewczyna poparzyła dłonie chłopca papierosem.

(1.4) Med en laser kan du fokusere lyset til et lille punkt, og du kan brænde igennem tyk krydsfiner, uden at lysstrålen spredes ud. → Za pomocą lasera można skupić światło w mały punkt, a następnie przepalić grubą sklejkę, bez rozpraszania wiązki światła.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brand w

wykrz. brand

związki frazeologiczne:

(1.1) brænde ned

etymologia:

źródłosłów dla duń. brint

uwagi:

źródła: