brække

brække (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈbrägə]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) łamać

czasownik zwrotny brække sig

(2.1) wymiotować

odmiana:

(1.1) at brække, brækker, brækkede, brækket

przykłady:

(1.1) Drengen har brækket sin håndled ved at vælte på cyklen. → Chłopiec złamał nadgarstek spadłwszy z roweru.

(2.1) En beruset passager brækkede sig ud over rælingen. → Nietrzeźwa pasażerka wymiotowała ponad relingiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knække

(2.1) kaste op

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. breken

uwagi:

źródła: