bränna
bränna (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) niszczyć ogniem: palić, spalać (np. śmieci, listy, miasto)[1]
- (1.2) w celu ogrzewania, oświetlania itp.: palić (np. świeczkę)[1]
- (1.3) przen. marnować, trwonić (np. pieniądze)[1]
- (1.4) tworzyć za pomocą ognia: prażyć (np. migdały), wypalać (np. cegłę, płytę CD, piętno)[1]
- (1.5) pędzić alkohol[1]
- (1.6) szkodzić dużym gorącem: przypalać, spalać (np. o słońcu)[1]
- (1.7) przen. piec, palić, szczypać (np. od gorąca, mrozu)[1]
- (1.8) przen. w zwrotach, wywoływać niepokój: palić (np. o kradzionych pieniądzach, o gruncie pod nogami)[1]
- (1.9) sport. w grze w zbijanego: spalić, zbić[1]
czasownik zwrotny bränna sig
- (2.1) oparzyć się, sparzyć się
- odmiana:
- (1.1-9) att bränna, bränner, brände, bränt, bränn! ; pres. part. brännande, perf. part. bränd
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) förbränna, elda
- (1.3) slösa bort
- (1.4) rosta
- (1.5) destillera
- (1.6) vidbränna
- (1.7) svida
- (1.8) svida
- (1.9) slå ut
- (2.1) sveda sig
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brännande, bränning, bränneri, brännare, bränsle
- czas. brännas, brinna
- przym. bränd, brännbar, brännande, brännhet
- związki frazeologiczne:
- złoż. rzecz. brännblåsa, brännboll, brännjärn, brännmärke, brännoffer, brännolja, brännpunkt, brännskada, brännsår, brännvin, brännässla, solbränna
- złoż. czas. brännmärka, vidbränna
- czas. frazowy bränna av, bränna bort, bränna fast, bränna sig fast, bränna förbi, bränna igenom, bränna in, bränna sig in, bränna inne, bränna i väg, bränna ner, bränna på, bränna sönder, bränna sönder sig, bränna till, bränna upp, bränna ut, bränna ut sig, bränna vid
- fraza czas. bränna sina skepp • bränna allt krut
- złoż. przym. brännhet, avbränd, bortbränd, fastbränd, nerbränd, sönderbränd, uppbränd, utbränd, vidbränd
- etymologia:
- uwagi:
- por. brinna
- zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła: