boutuł

boutuł (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) woreczek na pieniądze^[1]

(1.2) worek, sakiewka1^[2]

(1.3) pot. techn. pytel^[2]

odmiana:: (1.1-3) lp boutuł; lm boutułn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.2) boutł̥

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: czas. boutułn

związki frazeologiczne:

etymologia:: śwn. biutel < swn. būtil < pragerm. *buzdô < praindoeur. *bʰūs-; por. niem. Beutel, niderl. buidel, szywałdzki baitọ

uwagi:

źródła:

↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 315.
↑ ^2,0 ^2,1 Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 46.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=boutuł&oldid=8288701”