bombka

bombka (język polski)

bombki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbɔ̃mpka], AS: [bõmpka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulista ozdoba choinkowa

(1.2) iron. zdrobn. od bomba

(1.3) środ. rodzaj spławika

(1.4) rodzaj spódnicy kształtem przypominającej kulę

(1.5) środ. kufel

(1.6) daw. środ. med. przyrząd do lewatywy

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bombka	bombki
dopełniacz	bombki	bombek
celownik	bombce	bombkom
biernik	bombkę	bombki
narzędnik	bombką	bombkami
miejscownik	bombce	bombkach
wołacz	bombko	bombki

przykłady:

(1.1) Marek powiesił na choince trzy bombki.

(1.2) …w tym samym roku, samolot Enola Gay zrzucił bombkę o wdzięcznej nazwie Little Boy na japońską Hiroszimę.

(1.3) Bombka najlepiej się chyba sprawdzi na wodzie stojącej, gdzie nie ma problemów z nurtem i znoszeniem przynęty.

(1.4) Na imprezę sylwestrową założyłam bordową bombkę z tafty.

składnia:

kolokacje:

(1.4) spódnica-bombka, sukienka-bombka

(1.5) bombka piwa

synonimy:

(1.1) reg. krak. bańka; reg. białost. dętka

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) spódnica

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bomba mrz

wykrz. bomba

czas. bombardować

związki frazeologiczne:

chuj bombki strzelił, choinki nie będzie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kufel

• angielski: (1.1) bauble
• duński: (1.1) glaskugle w
• esperanto: (1.1) kristnaska globo
• fiński: (1.1) joulupallo
• francuski: (1.1) boule ż
• hiszpański: (1.1) bola ż
• jidysz: (1.1) טשאַטשקע ż (czaczke)
• niemiecki: (1.1) Glaskugel ż
• nowogrecki: (1.1) μπάλα ż
• rosyjski: (1.1) шарик m; (1.2) небольшая бомба ż
• węgierski: (1.1) karácsonyfadísz

źródła: