bombardować (język polski)

edytuj
 
samolot bombarduje (1.1)
wymowa:
IPA[ˌbɔ̃mbarˈdɔvat͡ɕ], AS[bõmbardovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zbombardować)

(1.1) wojsk. zrzucać bomby lub ostrzeliwać pociskami artyleryjskimi
(1.2) przen. obrzucać kogoś dużą ilością czegoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Magda bombarduje mnie tysiącami nieistotnych wiadomości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ostrzeliwać, atakować
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bomba ż, bombka ż, bombowiec m, bombarda ż, bombardier m, bombardowanie n, zbombardowanie n
czas. zbombardować dk.
przym. bombowy, bombardierski
przysł. bombowo
wykrz. bomba
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: