boldogság

boldogság (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szczęście

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szerencse, öröm

antonimy:

(1.1) baj, boldogtalanság, szerencsétlenség

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. boldogítás, boldogulás, boldogult

czas. boldogít, boldogul

przym. boldog, boldogult

przysł. boldogan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. boldog + -ság

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Emocje i uczucia

źródła: