bojkotować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) zrywać stosunki z państwem, instytucją, organizacją lub osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu[1]
(1.2) odrzucać coś, nie uczestniczyć w czymś, czegoś nie robić
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Poza tym bojkotuję Chiny, a większość znanych marek właśnie tam szyje ubrania[2].
(1.2) Pani nie bojkotuje alkoholu? Gdzież tam! Lubię pić i staję się wtedy niemożliwa. Ano, to doskonale! Bardzom tego ciekaw![3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bojkot m, bojkotowanie n, zbojkotowanie n
czas. zbojkotować dk.
przym. bojkotowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bojkot + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. „Wprost”, 2008, s. 108.
  3. Michalina Domańska, Małżeństwo Zygmunta Kietlicza, 1925, s. 135.