bluszcz (1.1) na murze
wymowa:
IPA[bluʃt͡ʃ], AS[blušč] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Hedera[1], roślina pnąca, którą można zobaczyć najczęściej na murach lub drzewach, której liście pozostają zielone w zimie; zob. też bluszcz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kraina nie była pustynna: jak okiem sięgnąć, widniały w niej doliny i wzgórza, porosłe ślicznymi kępami drzew, wokół których wiły się pnącze, zwoje bluszczu i winogradu zwieszały się ze skał.[2]
(1.1) Mury zamku były porośnięte bluszczem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pnącze
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bluszczowy
związki frazeologiczne:
kobieta bluszcz
etymologia:
prasł. *bľuščь[3]
por. białor. плюшч, bułg. бръшлян, chorw. bršljan, czes. břečťan, mac. бршлен, ros. плющ, serb. бршљан, słc. brečtan, słń. bršljan i ukr. плющ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Hedera” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Henryk Sienkiewicz: Dwie łąki
  3.   Hasło „bluszcz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.