bliva

bliva (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) przest. war. do: bli

odmiana:

(1.1) att bliva, bliver, blev, blivit, bliv!; pres. part. blivande, perf. part. bliven

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: