bliskość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈblʲiskɔɕʨ̑], AS[blʹiskość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami
(1.2) bliskie następstwo jakiegoś wydarzenia
(1.3) dobre stosunki międzyludzkie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kto wie, może to po prostu synantropizacja i sowy przyzwyczaiły się do światła latarni oraz bliskości domów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bliskość lasu / ulicy
(1.2) bliskość wyjazdu / śmierci / narodzin
synonimy:
(1.1) sąsiedztwo
(1.3) zażyłość, serdeczność
antonimy:
(1.1) dal, dalekość, dystans, odległość
(1.3) dystans
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zbliżać (zbliżyć), przybliżać
przym. bliski
przysł. blisko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Dawniej (ale jeszcze w 1. poł. XX wieku) wyraz ten zapisywano jako blizkość[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. E. Grzędzicka, Puszczyki z Góry Siodła, w: Projekt aktywnej ochrony sów w Polsce. Biuletyn informacyjny, red. Anna Mendel, Łukasz Pabian, 2007, s. 19-20.
  2. Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 2