blicken

blicken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈblɪkn̩] IPA: [ˈblɪktə] IPA: [ɡəˈblɪkt]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) spoglądać, spojrzeć

odmiana:

(1.1) blicken (blickt), blickte, geblickt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Blicken n, Blick m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: blicken • aufblicken • anblicken • ausblicken • dreinblicken • durchblicken • emporblicken • entlangblicken • erblicken • herabblicken • herausblicken • herblicken • herunterblicken • herüberblicken • hinabblicken • hinaufblickrn • hineinblicken • hinblicken • hinunterblicken • hinüberblicken • hinwegblicken • hochblicken • umblicken • überblicken • vorbeiblicken • wegblicken • zurückblicken

źródła: