blecha

blecha (język czeski)

blecha (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ent. pchła

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blecha	blechy
dopełniacz	blechy	blech
celownik	bleše	blechám
biernik	blechu	blechy
wołacz	blecho	blechy
miejscownik	bleše	blechách
narzędnik	blechou	blechami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blešák m, bleška

przym. bleší

związki frazeologiczne:

být jako pytel blech • mít řečí jako opice blech • nasadit si blechu do kožichu • šťastný jako blecha

etymologia:

prasł. *blъxa < praindoeur. *bʰluseh₂

uwagi:

źródła: